2012

IN MEMORIAM ODILIA THEUNISSEN – VAN RIET (1922 – 2012)

J.H.M. Richter

Op 19 maart 2012 overleed onze oud-secretaris en ons erebestuurslid mevrouw Odilia (Dielke) Theunissen-van Riet. Zij heeft de gezegende leeftijd van 90 jaar mogen bereiken.


Vanaf de oprichting van onze vereniging op 21 april 1983 was ze bestuurslid.  Zij volgde op 16 januari 1985 Har Rutten op als secretaris. Een functie die zij bijna 12½  jaar heeft uitgeoefend. Op de jaarvergadering van onze vereniging op 31 mei 1997 legde zij deze functie neer vanwege gezondheidsredenen. Op de bestuursvergadering van 12 september 1997 werd zij benoemd tot erebestuurslid vanwege haar bijzondere verdiensten ten behoeve van de vereniging. Het was ook op deze bestuursvergadering dat zij werd opgevolgd door Hans Richter.

Denkend aan Dielke was ik onder de indruk van haar prachtig handschrift. De uitnodigingen en de verslagen van de vergaderingen schreef zij met de hand. Er kwam geen typemachine aan te pas. Moesten de jaarverslagen en de notulen van de jaarvergadering worden opgenomen in het jaarboek, dan pas werd de tekst uitgetypt.

Toen de gezondheid haar parten ging spelen en de verslaglegging en andere werkzaamheden haar te veel werden, vond zij een goede assistent in Hans Richter, die steeds meer werkzaamheden van haar overnam. Op 12 september 1997 volgde hij haar op als secretaris.
Als secretaris heeft Dielke veel werk verzet. Zij trad iedereen open, vriendelijk en respectvol tegemoet. En respect ontving zij terug. Ze was positief vasthoudend, dat vaak bij het organiseren van verenigingsactiviteiten van pas kwam.
Tijdens onze bijeenkomsten was zij de gastvrouw die voor iedereen een vriendelijk woord over had. Nieuwe leden voelden zich daarom ook snel thuis.

Het was bij haar thuis vaak de zoete inval van familie en vrienden. Ze verheugde zich op ieder bezoek en dit is altijd zo gebleven. Ze was zeer gastvrij en hartelijk. Ze nodigde je uit: Kom binnen, doe je jas uit, ga zitten, dan zet ik een lekker kopje koffie. De  koekjestrommel volgde er meteen achteraan. En als ze het toevallig in huis had, trakteerde ze op een lekker stuk vlaai. Op deze wijze is menig bezoeker ontvangen.

Een keer per jaar was de keuken de belangrijkste plek in haar huis. Dan kwamen we bij elkaar om de jaarboeken voor verzending klaar te maken. De hele keukenvloer, de aanrecht, het laatste lege plekje op de kast lag vol met stapels jaarboeken. Elk plekje werd benut voor de gesorteerde post en …… Dielke had de regie. Op haar aanwijzingen verliep het vullen van de enveloppen als een geoliede machine. Het was altijd reuze gezellig. Op zo’n avond werd heel wat afgekletst en herinneringen opgehaald aan de tijd van toen. Dielke, als oud onderwijzeres, verstond de kunst om de verhalen en anekdotes te verlevendigen. Dikwijls kwamen oude foto’s te voorschijn. Haar geheugen liet haar hierbij nooit in de steek. Daarom werd zij ook vaak bevraagd indien men iets over gebeurtenissen en personen wilde weten.

Op latere leeftijd kwamen de ongemakken. Ze vergat wel eens wat en als ze iets had opgeborgen wist ze niet meer waar. De laatste jaren ging het met haar gezondheid achteruit.

Op 24 maart 2012 hebben wij haar tijdens een druk bezochte uitvaartdienst de laatste eer bewezen en haar naar haar laatste rustplaats begeleid.

We hebben met zijn allen het voorrecht gehad haar gekend te hebben.
Met warmte en respect zullen we over haar spreken en zal ze in onze herinnering blijven, want “De herinnering is het enige paradijs waaruit wij niet verdreven kunnen worden”.

Dat Dielke moge rusten in vrede.

J.H.M. Richter
voorzitter

Dilie Theunissen-van Riet (1922-2012)