Tafeltennisvereniging TTV Muncado Stevensweert

Na de Tweede Wereldoorlog was in Stevensweert het jeugdpatronaat van vóór de 2de oorlog nog intact. In die tijd gaf de kapelaan van de parochie leiding aan het patronaat als geestelijk adviseur.

Na de oorlog heeft het patronaat eerst dienst gedaan als noodkerk, om de oorlogsschade aan de parochiekerk van Sint Stephanus te herstellen en tevens de kerk te verlengen. Het patronaat was gelegen aan de Singelstraat West.
Tijdens een vakantie van Pater Theo Kehrens 1958/1959, missionaris in Brazilië, opperde hij het idee om het gebouw weer voor jeugdactiviteiten te gebruiken. Alle faciliteiten waren er nog. De accommodatie werd weer in gebruik genomen.
Vooral pingpongen, biljarten en sjoelen waren populair.
Door de vele partijtjes tafeltennis werd de kiem gelegd voor de latere tafeltennisvereniging.
Echter na het verlof van pater Kehrens werd het gebouw niet meer geopend en waren de jeug-digen aangewezen op andere bezigheden, kattenkwaad.

Oprichting TTV Muncado.
Medio 1960 ontstond het idee, mede door het “ pingpongen” in het patronaat, bij de
vriendenclub, Gerard Dirks, Harry Beckers, Jan Vinken, Gerard Janssen en Piet Kilkens, om een tafeltennisvereniging op te richten.
Er werd contact gezocht met de tafeltennisvereniging in Maasbracht.
Onder leiding van Toos Kuijpers uit Maasbracht werden een aantal ideeën aangedragen en uitgevoerd. Het resultaat, een eigen tafeltennisvereniging.
Het bestuur bestond uit:
      - Voorzitter Gerard (Sjra) Dirks
      - Vicevoorzitter Gerard Janssen
      - Secretaris Jan Vinken
      - Penningmeester Piet Kilkens
      - Bestuurslid Harry Beckers

De vereniging kreeg de naam  TTV Muncado, genoemd naar een Spaans veldheer.
De oprichtingsvergadering vond plaats in café zaal Twan Clerx. 

Vele jaren was deze lokaliteit het clubhuis van de vereniging en de plaats waar trainingen plaatsvonden.
Ook de thuiswedstrijden, die gespeeld werden op de tafel van het “Patronaat”.

In de beginjaren steeg het aantal leden gestaag van 5 naar circa 15 leden, maar we hadden geen trainer.
We konden qua tennisspel, in de volksmond “pingpongen”, enkel putten uit de opgedane ervaring van ons bestuurslid Harry Beckers.
Hij had één jaar en vier maanden  op het seminarie van de Sociëteit der Afrikaanse Missiën in
Cadier en Keer de tafeltennissport beoefend.
Na verloop van een 1 jaar kreeg de vereniging een trainer, Paul Roufs uit Echt.
 
Gespeeld werden competitiewedstrijden in de omgeving maar ook moesten we ver weg b.v. naar Roggel. Dat was best een hele tocht in die tijd van fietsen en brommers.
Toppers waren altijd de wedstrijden tegen Wessem.
Regelmatig werd ook deelgenomen aan de Limburgse kampioenschappen in de RODA-hal te Kerkrade.

In 1964/1965 werd van lokaliteit veranderd, omdat de vereniging de beschikking kreeg over een tweede tafel. Twee tafels konden bij Twan Clerx  niet geplaatst worden.
Er werd uitgeweken naar café/zaal Cuijpers, ”D’n Tjoek”, de huidige Veldpoort.

Zie ook actiefoto’s seniorenteam.

Financiën.
Om aan financiële middelen te geraken, naast de contributiegelden, werden diverse acties ondernomen, zoals balavonden, pennenactie, lotenverkoop en luchtbuksschieten.
De prijzen werden door bevriende personen en bedrijven, vooral café‘ s, geleverd.
Ook werd subsidie van de gemeente ontvangen, het vorstelijk bedrag  van  fl 75,00 zijnde een eenmalige bijdrage.

Andere activiteiten.
In de zomervakanties werden door leden van het bestuur jeugdkampen georganiseerd in België, Eupen en Houthalen, met fietstochten, sport- en speldagen. 
In de eerste jaren waren deze jeugdkampen alleen voor leden van TTV Muncado.
Later waren ook niet-leden welkom op deze jeugdkampen.
We fietsten gezamenlijk naar de kampeerplaats en de bagage werd met de auto bezorgd.
De deelnemers namen enthousiast deel aan het sportprogramma , getuige de grote deelname en de positieve reacties.

Zie ook het verhaal van Arno Peters, een deelnemer aan het zomerkamp van 1968 in Eupen.
Sjra Dirks maakte de foto’s van het zomerkamp TTV Muncado Eupen 1968 :
- groepsfoto en relaxen
- de maaltijden
- spelactiviteiten
    
OPHEFFING VERENIGING.
Eind 1970 werd de vereniging opgeheven, wegens te weinig belangstelling Het batige saldo bij opheffing, een bedrag van fl. 268,40, werd overgedragen aan de penningmeester van het in 1961 gestichte Kindervakantiewerk Stevensweert.
                                                                                                                  
Gerard Janssen
Jan Vinken
                                                                                                                           

   
            Harry Beckers, Kampioen tafeltennis
                      December 1955
          1e studiejaar seminarie Cadier en Keer

Seniorenteam
TTV Muncado tegen Wessem

Enkelspel:



                   Harry Beckers                                                                    Gerard Janssen


Dubbelspel:


            Piet Kilkens en Harry Beckers

TTV Muncado - Kamp Eupen (1968)
Ook al is het al lang geleden, ongeveer 50 jaar, maar het viel me op dat het onderwerp zomerkamp met de tafeltennisvereniging van tijd tot tijd steeds weer ter sprake kwam. Met mensen uit het dorp en vooral mensen die er aan deelnamen en lid waren.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik was dus geen lid.
Net zoals in de meeste gezinnen was bij ons thuis de stelregel: je kunt maar lid zijn van één vereniging en dat op een goede manier vervullen. Dat was voor mij de harmonie.
Maar als je vrienden hebt (Jo Clerx en Ton van Aalst) die bij de tafeltennisvereniging in het dorp zijn en er wordt een loterij gehouden, waarvan de opbrengst voor de jeugd is bestemd, dan ga je helpen om zoveel mogelijk lootjes aan de man te brengen (familie, buren).
We zijn toch op de een of andere manier zo succesvol geweest in de verkoop, dat ik op voorspraak en als dank mee mocht op zomerkamp.
In een tijd dat het leven in een dorp goed was, maar ook beperkt in de recreatie- en vakantiemogelijkheden was het vooruitzicht aan het meedoen aan een kamp ontzettend spannend.
De bestemming Eupen lag ergens in België en in de Ardennen en dat we per fiets er naar toe zouden gaan, daar kon je je maar gedeeltelijk een voorstelling van maken. Conditie was geen punt, je had een normale fiets zonder versnellingen of derailleur en voor de rest was er geen enkel probleem.
Dat de afstand naar Eupen met bagage en de heuvels beklimmen toch een hele opgave was, werd gaandeweg weggetrapt op de pedalen.
Het feit dat het bestuur, toch ook nog jonge studenten, het vertrouwen van de ouders kreeg om met hun jonge zonen aan zo’n onderneming te beginnen, zegt wel iets over die studenten en ook de ouders en ook de tafeltennissers.
We kwamen buiten Eupen bij een boer terecht die een kleine camping runde. Er liep een klein riviertje, het is misschien de Ourthe geweest, die we moesten oversteken en daar lag een wei tot onze beschikking. Het kampement werd opgebouwd en een onvergetelijke week was begonnen.
Een week van buitenlucht, veel sporten en spellen, tegen de stuwdam op fietsen en ’s avonds helemaal kapot in je slaapzak rollen met nog heel even tijd om aan de mam te denken. Honger was een bekend begrip: jongens in de groei, die veel bewegen en altijd honger hebben. Maar geen honger geleden  die week. Een schijf gebraden boterhamworst (Smac) in de pan was nog veel lekkerder dan de lekkerste biefstuk nu. Ik zou wel eens willen weten hoeveel broden tijdens die kampweek verorberd werden!
Natuurlijk hadden de begeleiders een corrigerende en pedagogische rol, maar dat werd allemaal probleemloos opgelost. Variërend van een kleine onenigheid tot heimwee.
Tot slot nog enkele losse herinneringen: de boer die bij ons kwam klagen over geluidsoverlast, maar zelf de meeste herrie maakte met zijn tractor en dronkemansgelal. Was verder geen enkel probleem.
Het riviertje als koelkast. Ontbijten in de openlucht en dat was soms erg frisjes.
Voor de bagage een krantentas, geleend van Sef Vinken. Géén lekke banden en geen pech. Toen we terug waren in Stevensweert gingen we dat dorpje met alles erop en eraan nog meer waarderen. En daarna nooit meer zo’n goedkope en mooie vakantie gehad als toen!  

Gerard, Jan en Sjra : bedankt!

Arno Peters
 



Het collectief paspoort voor de deelnemers aan het zomerkamp Eupen van TTV Muncado in 1968,
afgegeven door de gemeente Stevensweert en werd ondertekend door burgemeester Kelleners.




        Boven v.l.n.r: Ton van Aalst, Frans Hintzen, Arno Peters, Peter Jeurissen, Piet Theunissen en
                    Jan Vinken.
        Onder v.l.n.r: Harrie Vinken, Gerard Janssen, Gerard Fincken, Louis Engels, Martin Claassen,
                    Jo Clerx, Jan Slijpen en Sjra Dirks.




 
                     Ontspanning                                                         Gewoon…… nietsdoen……



              De maaltijden.


 
         Smac smaakt:
          - bij
          - met     
          - op                 
          - in
          - tussen 
            alles!

 

Spelaktiviteiten


                  Badminton                                                        Toekijken aanmoedigen en natuurlijk ook
                                                                                                    aardappels schillen



                           Fietstocht naar Baraque Michel en Monschau