2000

BIJ DE INHULDIGING VAN HET STANDBEELD VAN PIERRE STAMS

L. Grisel-Jonk

In 1964 werd door de heer L. van Kempen een betonnen standbeeld gemaakt van Pierre Stams, een bekend dorpsfiguur uit Stevensweert (1913-1973). Stams was op dat moment  medewerker van de Werkplaats Echt (Westrom Bedrijven), die in dat jaar werd heropend door staatssecretaris Meijer. Deze onthulde daarbij ook het standbeeld, dat een plaats kreeg in het gazon voor de werkplaats.
Op initiatief van de Ondernemersvereniging Stevensweert/Ohé en Laak werd in het jaar 2000 door kunstenaar Tom Piepers uit Weert een bronzen replica gemaakt die inmiddels een plaats heeft gekregen bij het grasveld aan de Singelstraat Zuid in Stevensweert. Bij gelegenheid van de onthulling van dit beeld las mevr. L. Grisel-Jonk (lid van onze vereniging) een door haar zelf geschreven gedicht voor, dat we hieronder laten volgen.


Bij de inhuldiging van het standbeeld van Pierre Stams.

Hij heette officieel Pierre Stams
Men noemde hem Peer de Rat
Een bijnaam die iemand hem
Ooit gegeven had.


Peer was geestelijk zwak begaafd
Wat bleek uit zijn gedrag
Waarmee hij zijn oude moeder
Vaak tot wanhoop bracht.

De genegenheid voor zijn honden
Het sprokkelen van hout
Dat vervulde heel zijn leven
Maar hygiëne liet hem koud.

Een wasbeurt in het ziekenhuis
Was daarvan het bewijs
Zijn haarkleur die veranderde
Van antraciet in zilvergrijs.

En in de jaren zestig
Ging hij elke dag naar Echt
Want in de sociale werkplaats
Kon ook Peer terecht.

Hij was geen held of kunstenaar
Heeft geen uitvinding ooit gedaan
Toch kwam er bij die instelling
Een beeld van hem te staan.

De feestelijke onthulling
Zette Peer in vuur en vlam
Omdat zelfs een staatssecretaris
Daarvoor naar Echt toe kwam.

Toen sprak hij de gevleugelde woorden:
“Ik zal hier vast nog staan
Als jullie allemaal
Al lang zijn dood gegaan”.

Dank zij de Vereniging van Ondernemers
Staat zijn beeld nu in Stevensweert
Hij is de eerste dorpsgenoot
Die men met een standbeeld eert.

Met zijn links-gelaarsde voeten
De blik van een schavuit
In zijn veel te ruime kloffie
Is het Peer ten voeten uit.

En kijkt hij uit de hemel
Op zijn bronzen beeltenis neer
Hij zal daar naast zijn laarzen lopen
Van trots, die simpele Peer.

Nu staat hij in zijn eigen dorp
Een deel van de geschiedenis
Omdat Peer met de historie
Van Stevensweert verweven is.